ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ MARC Α.Ε. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: Στάση πληρωμών έχουν κάνει οι μισές οικογένειες

Στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο οδηγείται μία στις δύο οικογένειες καθώς δεν έχει να πληρώσει τις υποχρεώσεις της.
 

Δεν καλύπτει φορολογικές υποχρεώσεις, χρωστά δάνειο και αγοράζει προϊόντα χαμηλής ποιότητας για να τα βγάλει πέρα. 

Οι τραγικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης αποκαλύπτονται μέσα από έρευνα της εταιρείας Marc Α.Ε. που έκανε για λογαριασμό της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ). Στις ερωτήσεις που αφορούσαν το εισόδημα και τις δαπάνες των νοικοκυριών απάντησαν 1.207 άτομα. 

Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης, το 54,3% απαντά ότι το 2013 δεν θα μπορέσει να καλύψει τις υποχρεώσεις, ενώ το 32,5% απαντά θετικά. Η στάση πληρωμών απειλεί τα δημόσια έσοδα αφού το 49% στην ερώτηση αν θα ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις απαντά «όχι» και «ναι» το 31,2%.

Απώλειες

Εννιά στους δέκα Ελληνες μέτρησαν απώλεια κατά 38% του εισοδήματός τους και μάλιστα δύο στα τρία νοικοκυριά έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάτω από 18.000 ευρώ, με ένα στα τρία να έχει κατέβει κάτω από τα 10.000 ευρώ.

Η ανεργία θερίζει... και τέσσερα στα δέκα σπίτια έχουν τουλάχιστον έναν άνεργο, αλλά οι ελληνικές οικογένειες δεν βλέπουν καλύτερες μέρες ούτε για φέτος αφού το 72% αναμένει κι άλλη μείωση εισοδήματος.

Το 49,8% των οικογενειών δεν κατάφερε με το τρέχον εισόδημα να καλύψει τις βασικές του υποχρεώσεις. Το 48,3%, έστω και με το ζόρι, το πέτυχε, ενώ αποταμίευση κατάφερε να κάνει μόλις το 1,8%.

Τα νοικοκυριά για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους αναγκάστηκαν να τραβήξουν χρήματα από τις αποταμιεύσεις τους (56,5%), να δανειστούν από συγγενείς και φίλους (33,1%), να χρησιμοποιήσουν πιστωτική κάρτα (15,8%), να πουλήσουν μέρος των περιουσιακών τους στοιχείων (8,8%) κ.ο.κ.

Το 39,8% των νοικοκυριών έχει καθυστερημένες οφειλές, σύμφωνα με την έρευνα της Marc, και αυτές αφορούν πάγιες ανάγκες τους (69,7%), φορολογικές υποχρεώσεις (60,8%), δόσεις δανείων και καρτών (43,7%) κ.ο.κ.

Επιπλέον, το 47% του δείγματος δηλώνει ότι έχει δανειακές υποχρεώσεις. Οι οικογένειες για να επιβιώσουν κόβουν δαπάνες από παντού, ακόμη και σε είδη διατροφής αλλά και στη θέρμανση. Σε σχετική ερώτηση που έγινε και δίνει τη δυνατότητα πολλαπλών απαντήσεων, προκύπτει ότι το «ψαλίδι» πέφτει παντού:

Είδη διατροφής (69,7%), θέρμανση (83,2%), μετακίνηση (79,4%), ένδυση ? υπόδηση (92,5%), εστιατόρια - ταβέρνες (93%) κ.ο.κ.

Βάζουν την υγεία τους σε κίνδυνο

Βάζουν σε κίνδυνο ακόμη και την υγεία τους τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά, προκειμένου να επιβιώσουν. Ετσι, όπως προκύπτει από την έρευνα, το 42,5% αγοράζει προϊόντα χειρότερης ποιότητας.

Παράλληλα το 47,2% σε μια προσπάθεια να εξοικονομήσει δαπάνες από τις αγορές προϊόντων μπήκε ή πρόκειται να μπει στον πειρασμό να κάνει παζάρι για μία καλύτερη τιμή με την ανοχή στη μη έκδοση απόδειξης ταμειακής μηχανής. Κάτι που οδηγεί στην έκρηξη της φοροδιαφυγής.

Συγκλονιστικό είναι και το στοιχείο που δείχνει πως το 42,3% των νοικοκυριών έχει ως κύρια πηγή εισοδήματος τη σύνταξη, ενώ το 37,6% έχει τον μισθό. Γεγονός που αποκαλύπτει την αποδυνάμωση της παραγωγικής και οικονομικής δυνατότητας των νοικοκυριών.

Αναδημοσίευση από ΕΘΝΟΣ, 8-2-2013

ΑΝΕΡΓΙΑ: ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΑΕΔ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Στα 797.578 άτομα ανέρχονται οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ κατά το μήνα Δεκέμβριο. Από αυτά 337.242 είναι άνδρες (ποσοστό 42,28%) και 460.336 είναι γυναίκες (ποσοστό 57,72%). Ο αριθμός αυτός παρουσιάζει αύξηση κατά  1,44% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. 

Στην ηλικιακή ομάδα από 30-54 ετών αναλογεί το 64,24% των εγγεγραμμένων ανέργων, στην ηλικιακή ομάδα κάτω των 30 αναλογεί το 25,56% και στην ηλικιακή ομάδα άνω των 55 ετών αναλογεί το 10,21%.

Στο εκπαιδευτικό επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αναλογεί το 47,68%  των εγγεγραμμένων ανέργων, στο εκπαιδευτικό επίπεδο υποχρεωτικής εκπαίδευσης (έως 3^η Γυμνασίου) αναλογεί το 35,66%, στο εκπαιδευτικό επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης το 15,51% και στο εκπαιδευτικό επίπεδο χωρίς εκπαίδευση αναλογεί το 1,15%.

Στους Έλληνες υπηκόους αναλογεί το 92,07% των εγγεγραμμένων ανέργων, στους υπηκόους τρίτων χωρών το 6,09% και στους υπηκόους της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1,85%.

Ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων ανέρχεται σε 234.455 άτομα και εμφανίζεται αυξημένος κατά 19.882 άτομα, ποσοστό 9,27% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα Νοέμβριο. Από το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων, το 58,66% είναι κοινοί επιδοτούμενοι, το 30,21% είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων επιδοτούμενοι, το 8,22% είναι  εποχικοί λοιποί επιδοτούμενοι (αγροτικά), το 1,79% είναι επιδοτούμενοι σε οικοδομοτεχνικά επαγγέλματα, το 0,85% είναι  εκπαιδευτικοί επιδοτούμενοι και το 0,26% είναι λοιποί επιδοτούμενοι. 

Οι αναγγελίες προσλήψεων ανήλθαν σε 49.494, μειωμένες κατά -27,07% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (67.867) και αυξημένες κατά 10,98% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011 (44.596). Οι απολύσεις (καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου) έφθασαν τις 22.701 (μειωμένες κατά -20,93% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και μειωμένες κατά -19,10% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011), οι λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου τις 29.050 (μειωμένες  κατά -44,64% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και αυξημένες κατά 19,95% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011) και οι οικειοθελείς αποχωρήσεις τις 18.792 (μειωμένες κατά -9,72% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και αυξημένες κατά 3,69% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011). Το σύνολο των καταγγελιών συμβάσεων αορίστου χρόνου και των λήξεων συμβάσεων ορισμένου χρόνου ανέρχεται σε 51.751, το 56,13% του οποίου οφείλεται σε αποχωρήσεις από την αγορά εργασίας λόγω λήξεων συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Το μέγεθος αυτό είναι μειωμένο κατά -36,26% από τον προηγούμενο μήνα Νοέμβριο (81.189) και μειωμένο κατά -1,01% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011 (52.279).

Από τις παραπάνω ροές της μισθωτής απασχόλησης προκύπτει μείωση της μισθωτής απασχόλησης κατά -21.049 θέσεις εργασίας, έναντι -34.138 τον Νοέμβριο  και -25.807 τον Δεκέμβριο του 2011.

Ακολουθεί το αναλυτικό στατιστικό δελτίο του ΟΑΕΔ για την κίνηση της αγοράς εργασίας το μήνα Δεκέμβριο του 2012.

Α.      ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΜΗΤΡΩΟ ΤΟΥ ΟΑΕΔ

Α.1    ΣΥΝΟΛΟ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων[1] για το μήνα Δεκέμβριο 2012 ανήλθε σε 797.578 άτομα. Από αυτά 337.100 (ποσοστό 42,27%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή και μεγαλύτερο των 12 μηνών, και 460.478 (ποσοστό 57,73%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών. Στην Περιφέρεια Αττικής αναλογεί το 36,50% των ανέργων που αναζητούν εργασία από το σύνολο της χώρας και στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας  αναλογεί  το 19,53%.

Από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων οι 337.242 είναι άνδρες (ποσοστό 42,28%) και οι 460.336 είναι γυναίκες (ποσοστό 57,72%).

Στην ηλικιακή ομάδα από 30-54 ετών το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων ανήλθε σε 512.349 άτομα (ποσοστό 64,24%), στην ηλικιακή ομάδα κάτω των 30 σε 203.835 άτομα (ποσοστό 25,56%) και στην ηλικιακή ομάδα άνω των 55 ετών σε 81.394 άτομα (ποσοστό  10,21%).

Στο εκπαιδευτικό επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων ανήλθε σε 380.285 άτομα (ποσοστό 47,68%), στο εκπαιδευτικό επίπεδο υποχρεωτικής εκπαίδευσης (έως 3^η Γυμνασίου) ανήλθε σε 284.440 άτομα (ποσοστό 35,66%), στο εκπαιδευτικό επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανήλθε σε 123.696 άτομα (ποσοστό 15,51%) και στο εκπαιδευτικό επίπεδο χωρίς εκπαίδευση σε 9.157 άτομα (ποσοστό 1,15%).

Στους Έλληνες υπηκόους το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων ανήλθε σε 734.291 άτομα (ποσοστό 92,07%), στους υπηκόους τρίτων χωρών ανήλθε σε 48.553 άτομα (ποσοστό 6,09%) και στους υπηκόους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανήλθε σε 14.734 άτομα (ποσοστό 1,85%).

Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (Νοέμβριο 2012) και τον αντίστοιχο μήνα  του προηγούμενου έτους (Δεκέμβριο 2011) καταγράφηκαν:

4  Αύξηση των εγγεγραμμένων ανέργων από τον προηγούμενο μήνα κατά 11.342 άτομα, με ποσοστιαία μεταβολή 1,44%, με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση μεταξύ των Περιφερειών να έχει καταγραφεί στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (11,89%) και αύξηση κατά 66.957 άτομα με ποσοστιαία μεταβολή 9,16% από τον Δεκέμβριο του 2011.

4  Αύξηση των μακροχρόνια ανέργων σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα κατά 872 άτομα, με ποσοστιαία μεταβολή 0,26%, με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση μεταξύ των Περιφερειών να έχει καταγραφεί στην Περιφέρεια Ιόνιων Νήσων (1,63%) και αύξηση κατά 45.296 άτομα με ποσοστιαία μεταβολή 15,52% από τον Δεκέμβριο του 2011.

Το σύνολο των εγγεγραμμένων ατόμων που δήλωσαν ότι δεν αναζητούν εργασία για το μήνα Δεκέμβριο 2012 ανήλθε σε 191.844 άτομα, από τα οποία 41.958 είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή και μεγαλύτερο των 12 μηνών και 149.886 εγγεγραμμένα για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών.

Α.2    ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ

Το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων (αφορά τον αριθμό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου μήνα) κατά το μήνα Δεκέμβριο ανέρχεται σε 234.455 άτομα. Από αυτά 137.543 (ποσοστό 58,66%) είναι κοινοί επιδοτούμενοι, 70.823 (ποσοστό 30,21%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων επιδοτούμενοι, 19.276 (ποσοστό 8,22%) είναι εποχικοί λοιποί επιδοτούμενοι (αγροτικά),  4.194 (ποσοστό 1,79%) είναι επιδοτούμενοι σε οικοδομοτεχνικά επαγγέλματα, 1.998 (ποσοστό 0,85%) είναι εκπαιδευτικοί επιδοτούμενοι και 621 (ποσοστό 0,26%)  είναι λοιποί επιδοτούμενοι. Το σύνολο του αριθμού των δικαιούχων που πληρώθηκαν και στο τέλος του μήνα  συνεχίζουν να έχουν δικαίωμα επιδότησης ανέρχεται σε  214.638 άτομα.

Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (Νοέμβριο 2012) και τον αντίστοιχο μήνα  του προηγούμενου έτους (Δεκέμβριο 2011) καταγράφηκαν:

4  Αύξηση του συνόλου των επιδοτούμενων ανέργων (κοινοί και λοιπές κατηγορίες επιδοτούμενοι και εποχικοί επιδοτούμενοι τουριστικών επαγγελμάτων) από τον προηγούμενο μήνα κατά 19.882 άτομα και μείωση κατά -39.412 άτομα από τον Δεκέμβριο του 2011. 

4  Μείωση των κοινών και λοιπών κατηγοριών επιδοτούμενων ανέργων από τον προηγούμενο μήνα κατά -3.347 άτομα και μείωση κατά -37.416 άτομα από τον Δεκέμβριο του 2011. 

4  Αύξηση των εποχικών τουριστικών επαγγελμάτων επιδοτούμενων ανέργων από τον προηγούμενο μήνα κατά  23.229 άτομα και μείωση κατά -1.996 άτομα από τον Δεκέμβριο του 2011. 

4  Αύξηση του αριθμού των δικαιούχων που πληρώθηκαν και στο τέλος του μήνα  συνεχίζουν να έχουν δικαίωμα επιδότησης από τον προηγούμενο μήνα κατά 26.085 άτομα και μείωση κατά -33.945 άτομα από τον Δεκέμβριο του 2011.

Β.      ΡΟΕΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

Β.1    ΑΝΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ

Οι αναγγελίες πρόσληψης στο σύνολο της χώρας για το μήνα Δεκέμβριο ανέρχονται σε 49.494, μειωμένες κατά -27,07% από τον προηγούμενο μήνα  Νοέμβριο (67.867) και αυξημένες κατά 10,98% σχετικά με τον Δεκέμβριο του 2011 (44.596).

Β.2    ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ[2]

Οι καταγγελίες σύμβασης αορίστου χρόνου στο σύνολο της χώρας για τον μήνα Δεκέμβριο ανέρχονται σε 22.701, καταγράφοντας μια μείωση από τον προηγούμενο μήνα κατά  -6.010 άτομα.

Β.3    ΛΗΞΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Οι λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο σύνολο της χώρας για τον  μήνα Δεκέμβριο ανέρχονται σε 29.050, καταγράφοντας μια μείωση από τον προηγούμενο μήνα κατά  -23.428  άτομα.  

Το σύνολο των καταγγελιών συμβάσεων αορίστου χρόνου και των λήξεων συμβάσεων ορισμένου χρόνου  ανέρχεται σε 51.751, το 56,13% του οποίου οφείλεται σε αποχωρήσεις από την αγορά εργασίας λόγω λήξεων συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Το μέγεθος αυτό είναι μειωμένο κατά -36,26% από τον προηγούμενο μήνα Νοέμβριο (81.189)  και  μειωμένο  κατά -1,01% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011 (52.279).

Β.4    ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΕΙΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ

Οι οικειοθελείς αποχωρήσεις στο σύνολο της χώρας για το μήνα Δεκέμβριο  ανέρχονται σε 18.792 αυξημένες κατά  3,69% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2011 (18.124) και  μειωμένες  κατά -9,72% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα Νοέμβριο (20.816). 

Β.5    ΚΑΘΑΡΕΣ ΡΟΕΣ

Οι καθαρές ροές της μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα -δηλαδή, οι προσλήψεις μείον τις καταγγελίες και τις λήξεις συμβάσεων μείον τις οικειοθελείς αποχωρήσεις- ανέρχονται σε -21.049 έναντι -34.138 τον προηγούμενο μήνα Νοέμβριο  και  -25.807 τον  Δεκέμβριο του 2011.

Για περισσότερο αναλυτικά στατιστικά στοιχεία σε επίπεδο περιφέρειας καθώς και συνοπτικές εκθέσεις, βλ. στο www.oaed.gr.

 

---

[1] Στον ορισμό του «εγγεγραμμένου ανέργου» συμπεριλαμβάνονται το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων καθώς και όσοι από τους εγγεγραμμένους μη επιδοτούμενους δηλώνουν ότι αναζητούν εργασία.

[2]  Ο ΟΑΕΔ θα παρουσιάζει πλέον διακριτά τα στατιστικά στοιχεία για τις καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου (δηλαδή, τις κοινώς εννοούμενες απολύσεις) από τις λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου, με σκοπό τη σαφέστερη εικόνα των ροών μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Σε αυτή τη φάση δεν είναι ακόμη δυνατή η αντίστοιχη διάκριση στο πεδίο των προσλήψεων.

Η Εγκύκλιος με τις αλλαγές σε μισθούς - αποζημιώσεις 2012-2013

  ΟΛΕΣ οι αντεργατικές ανατροπές του 3ου μνημονίου στον τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού, αλλά και σε ποιες περιπτώσεις υπερισχύει των αμοιβών της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας περιλαμβάνονται σε ερμηνευτική εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.

Στην εγκύκλιο υπάρχουν παραδείγματα σχετικά με τη μείωση των αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης με ή χωρίς προειδοποίηση, αλλά και όλες οι αλλαγές στο ωράριο απασχόλησης εργαζομένων σε καταστήματα, διαστήματα ημερήσιας ανάπαυσης, καθώς και τι είναι απαραίτητο να αναφέρεται στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.
 

Το πλήρες σχέδιο της εγκυκλίου: ΕΔΩ 

18 ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

18 ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
 

Οι 18 ερμηνευτικοί εγκύκλιοι του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας για τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό που περιλαμβάνονται στο νόμο 4093/2012 έχουν αναρτηθεί στο site της Διαύγεια (http://diavgeia.gov.gr)
(4034 KB)Περισσότερα

ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

ΝΟΜΟΙ

• ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (περιόδου 2010 - 2012)
  ΝΟΜΟΙ 3845/2010, 3846/2010, 3863/2010, 3871/2010, 3899/2010, 3986/2011, 3996/2011, 4024/2011, 4046/2012, 4052/2012, ΠΥΣ 6/2012 (24218 KB)

• Ν. 4052/2012 (ΦΕΚ 41/Α/1-3-2012) - Σύσταση και Λειτουργία: α) Ιδιωτικών γραφείων εύρεσης Εργασίας (αρθ. 98 - 112) και β) Επιχειρήσεων προσωρινής απασχόλησης (αρθ. 122 - 133)

ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - Ε.Ι.Ε.Α.Δ.

ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - Ε.Ι.Ε.Α.Δ.

ΜΕΛΕΤΗ

ΓΣΕΕ: Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΡΙΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΣΕΕ

16/11/2012

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΡΙΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ

Πολλαπλές, σοβαρές και εκτεταμένες παραβιάσεις των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για την προστασία της συλλογικής αυτονομίας, του απαραβίαστου των όρων των ΣΣΕ και των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων διαπιστώνει η τριμερής Επιτροπή Συνδικαλιστικής Ελευθερίας, το ανώτατο ελεγκτικό όργανο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

Η Επιτροπή ζητά επίσης την αναθεώρηση των μέτρων αυτών όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα από τον έλεγχο της προσφυγής της Γ.Σ.Ε.Ε. κατά των μνημονιακών μέτρων που επιβλήθηκαν σε βάρος των εργαζομένων, από τον Ιανουάριο του 2010 έως και σήμερα.

Στο ογκώδες κείμενο συμπερασμάτων που αφορούν στην εξέταση των καταγγελιών ––τις οποίες η ΓΣΕΕ επικαιροποίησε έξι φορές με αδιάσειστα  στοιχεία–– για την κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας 87 (προστασία της συνδικαλιστικής ελευθερίας) και 98 (προστασία των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων), διατυπώνονται βαρύνουσες επισημάνσεις για την απαράδεκτη κατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών στην Ελλάδα.

Μετά την ιστορική αυτή απόφαση που δικαιώνει μια τεράστια προσπάθεια δυο ετών, η Γ.Σ.Ε.Ε. και οι συνδικαλιστικές τις  οργανώσεις θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τον αγώνα και νομικά κατά των μνημονιακών μέτρων.

Καλούμε  το σύνολο της ελληνικής Δικαιοσύνης να αξιοποιήσει το διεθνές αυτό νομολογιακό δεδομένο, να αναγνωρίσει την παραβίαση του ελληνικού Συντάγματος και των θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας και να ακυρώσει τα μέτρα που θίγουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, προσβάλλοντας βάναυσα κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα.

Παραθέτουμε κρίσιμα σημεία της απόφασης για την Ελλάδα της Επιτροπής Συνδικαλιστικής Ελευθερίας (Έκθεση αρ.365), όπου αναφέρεται ότι συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις των αρχών και δικαιωμάτων που προστατεύουν οι θεμελιώδεις ΔΣΕ 87 και 98:

• Οι επαναλαμβανόμενες και εκτεταμένες παρεμβάσεις του Κράτους με διαρκή νομοθετικά μέτρα στο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων του ν.1876/1990 οδηγούν στην αποσταθεροποίηση συνολικά των εργασιακών σχέσεων, καθώς απογυμνώνουν τους εργαζόμενους από τα θεμελιώδη συλλογικά δικαιώματα και μέσα για την υπεράσπιση των οικονομικών και κοινωνικών τους συμφερόντων. Τέτοια απαγορευμένη παρέμβαση είναι αυτή στο θεσμό, τη διαδικασία και το περιεχόμενο της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ και εν γένει στη συλλογική αυτονομία των εθνικών κοινωνικών διαπραγματευτών ως προς τη θέσπιση κατώτατων ενιαίων όρων αμοιβής και εργασίας. Το Κράτος οφείλει αφενός να διασφαλίζει μέσω της νομοθεσίας του και αφετέρου να απέχει από πράξεις που παραβιάζουν το δικαίωμα των κοινωνικών διαπραγματευτών (εργαζομένων και εργοδοτών) να οργανώνουν ελεύθερα τη δράση και τις αποφάσεις τους.

à Η Επιτροπή ζητά από την Κυβέρνηση την έναρξη τριμερούς διαρκούς και εντατικού διαλόγου για την αναθεώρηση αυτών των μέτρων χωρίς καθυστέρηση, με ειδικό βάρος στον τρόπο καθορισμού του εθνικού κατώτατου μισθού.

• Οι διαδοχικές, σκληρές και μόνιμες μειώσεις μισθών μονομερώς από το Κράτος στον δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα κατά παράβαση όρων ΣΣΕ που ήταν σε ισχύ. Η ανάγκη λήψης μέτρων αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, δεν μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμους περιορισμούς, αλλά μόνο και εξαιρετικά σε μέτρα που έχουν μόνο προσωρινό-έκτακτο χαρακτήρα με ανώτατο χρονικό όριο εφαρμογής το πολύ τα 3 χρόνια, αφού εξαντληθούν οι προσπάθειες άρσης τους νωρίτερα.

à Η Επιτροπή ζητά άμεσα την έναρξη κοινωνικού διαλόγου για την αναθεώρηση των μέτρων , λαμβάνοντας υπόψη τις σοβαρές επιπτώσεις τους στους εργαζόμενους και την προστασία των ορίων διαβίωσής τους.

• Το μέτρο της εφεδρείας και γενικά κάθε μέτρο επιβολής μαζικών απολύσεων-αποχωρήσεων από το Κράτος του προσωπικού του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα συνιστά, ανάμεσα σε άλλα, παρέμβαση στη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αντίστοιχων χώρων, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι το Κράτος ώφειλε να προβεί σε εξαντλητικό διάλογο μαζί τους με σκοπό να σχεδιάσει το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων αυτών.

à Η Επιτροπή ζητά από την Κυβέρνηση να ξεκινήσει άμεσα και σε βάθος διάλογο με τις αρμόδιες συνδικαλιστικές οργανώσει .

• Η μόνιμη και διαρκής μείωση των μισθών για τους νέους εργαζόμενους έως 25 ετών, με τη δικαιολογία δήθεν της μείωσης της μακροχρόνιας ανεργίας, η οποία έχει και επίπτωση στην κάλυψη από τα σωματεία και τις ΣΣΕ.

à Η Επιτροπή ζητά από την Κυβέρνηση τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι όλως εξαιρετικά και να μην υπερβαίνουν σε διάρκεια τον ένα χρόνο.

• Η νομοθετική παρέμβαση στο θεσμό της επέκτασης της ισχύος των κλαδικών/ομοιεπαγγελματικών ΣΣΕ (κήρυξή τους ως γενικά υποχρεωτικών) και στην αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης στους όρους εργασίας. Η νομοθεσία δεν επιτρέπεται να βάζει εμπόδια στη συλλογική διαπραγμάτευση σε κλαδικό (ανώτερο) επίπεδο. Η συστηματική και αποκλειστική προώθηση των επιχειρησιακών ΣΣΕ και της δυνατότητας θέσπισης δυσμενέστερων όρων εργασίας οδηγούν σε επικίνδυνη αποσταθεροποίηση τον μηχανισμό συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά και τις ίδιες τις οργανώσεις των εργαζομένων, αλλά και των εργοδοτών, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές των ΔΣΕ 87 και 98.

• Η χορήγηση διαπραγματευτικής δυνατότητας με δεσμευτικά αποτελέσματα για το σύνολο των εργαζομένων μιας επιχείρησης, στις ενώσεις προσώπων, οι οποίες δεν πληρούν τις απαιτούμενες εγγυήσεις δημοκρατικής εκλογής και ανεξαρτησίας που απαιτούνται για τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των εργαζομένων.

à Η Επιτροπή ζητά την αναθεώρηση των σχετικών διατάξεων, ύστερα από κοινωνικό διάλογο, με σκοπό τη διασφάλιση του ρόλου των συνδικαλιστικών οργανώσεων στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.

• Η παρέμβαση με νόμο και ο περιορισμός του περιεχομένου της διαιτητικής απόφασης μόνο στον καθορισμό του μισθού, στερώντας τη δυνατότητα διαμόρφωσης ελεύθερα γνώμης από τον ανεξάρτητο διαιτητή.

à Λαμβάνοντας υπόψη την επίπτωση στους κρίσιμους λοιπούς κατώτατους όρους εργασίας, η Επιτροπή ζητά την άμεση αναθεώρηση των μέτρων αυτών, ύστερα από κοινωνικό διάλογο.

• Το κλείσιμο του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας, που χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους, ειδικά στο βαθμό που αυτό έχει σοβαρή επίπτωση στις κοινωνικές δράσεις και τη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, τις παροχές στέγασης προς τους εργαζόμενους και τη λειτουργία του Ο.ΜΕ.Δ., ώστε να είναι ανεξάρτητος από το Κράτος στην παροχή υπηρεσιών μεσολάβησης και διαιτησίας.

à Η Επιτροπή ζητά άμεσα ενημέρωση από την Κυβέρνηση για τα μέτρα που προτίθεται να λάβει για την αποκατάσταση των κοινωνικών παροχών, αλλά και της εύρυθμης λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων και του Ο.ΜΕ.Δ..

Σημείωση: Για την ορθή παραπομπή στα κρίσιμα αυτά Συμπεράσματα, παραθέτουμε τον σύνδεσμο στο πλήρες κείμενο της απόφασης (σελίδες 223-274, παράγραφοι 784-1024).

http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_norm/---relconf/documents/meetingdocument/wcms_193260.pdf

Η προϊστορία του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων

Tου Tάκη Κατσιμάρδου
Αναδημοσίευση απο εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ" 10/11/2012
 
Καθώς οι εργασιακές σχέσεις βρίσκονται στο επίκεντρο της σημερινής δίνης, ας ρίξουμε μερικές ματιές στην προϊστορία και ιστορία του ζητήματος. Η πραγματική ιστορία τους αρχίζει τη δεκαετία του 1880. Τότε, για πρώτη φορά γίνεται έμμεση αναφορά τους. Σύμφωνα με τον ποινική νομοθεσία της εποχής θεωρούνταν αδίκημα «η εκ συστάσεως αποχή εκ της εργασίας των εργατών ή των εργοδοτών επί σκοπώ ισχυροποιήσεως αξιώσεως».

Αυτή η ίση μεταχείριση ερχόταν σ΄ αντίθεση με την αντίστοιχη νομοθεσία της μοναρχικής οθωνικής περιόδου. Εκεί, καθιερωνόταν «η προνομιακή θέση των καθυστερούμενων μισθών των υπηρετών, εργατών και ημερομισθίων». Ο εμπνευστής της Μάουερ επέτρεπε τον σχηματισμό σωματείων (φιλανθρωπικά ή επιστημονικά), αλλά απαγόρευε τα πολιτικά και θρησκευτικά.

Η υποψία προς τις «πολιτικές ενώσεις» διατηρήθηκε στο ακέραιο και στο Σύνταγμα του 1844. Τότε παραλείφτηκε η σχετική διάταξη, η οποία περιλαμβανόταν στο βελγικό πρότυπό του.

Το νέο Σύνταγμα (1864), μετά την έξωση του Οθωνα, καθιέρωνε την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, αλλά ούτε κι αυτό αναφερόταν στις επαγγελματικές ενώσεις. Στην Ελλάδα, όπως και σ΄ όλη την Ευρώπη, οι τελευταίες διανύαν τη φάση της απαγόρευσης. Ήταν ύποπτες, σκοτεινές, ανατρεπτικές…
 
Διατάγματα
 
Τα πρώτα εργατικά σωματεία, που εμφανίζονται κατά τη δεκαετία του 1870, λειτουργούσαν με ειδικά βασιλικά διατάγματα και ήταν υποχρεωμένα να λογοδοτούν κάθε χρόνο στο υπουργείο Εσωτερικών. Αναφέρονται, όμως και ενώσεις, στη Σύρο για παράδειγμα, που συγκροτούνταν με συμβολαιογραφικές πράξεις μεταξύ των μελών τους,
Αυτές οι ενώσεις διεκδίκησαν και τις πρώτες συλλογικές συμβάσεις. Ακριβώς τότε η απεργία γίνεται ποινικό αδίκημα. Ένας φανατικός εχθρός των απεργιακών αγώνων και πρωτοδίκης της Σύρου γράφει αυτή την περίοδο: «Εν έτει 1879 δύο των μεγίστων της Ερμουπόλεως κλάδων της Βυρσοδεψικής και της Ναυπηγικής κοινή συστάσει εν εταιρεία τούτων ενήργησαν απεργίαν επιδιώκοντες αύξησιν των εργατικών μισθωμάτων… Αι των εργατών συστάσεις προς απεργίαν αποτελούσι εν Πειραιεί, Αθήναις και Λαυρεωτική την ημερησίαν διάταξιν εν τη εξελίξει της νεαράς αρτιπαγούς και κλονιζομένης έτι… βιομηχανικής παραγωγής του ημετέρου έθνους…». (Ε. Λυκούδης «Η εν Ελλάδι βιομηχανιά και αι απεργίαι»)
Η πρακτική εκείνων των πρώτων ενώσεων ήταν οι εργαζόμενοι να υποβάλουν τα αιτήματά τους στην εργοδοσία και να περιμένουν, απειλώντας με απεργία. Σ΄ όλη την ευρύτερη περίοδο, που εκτείνεται ως και τη δεκαετία του 1910, το κράτος δεν μεσολαβεί ούτε παρεμβαίνει διαιτητικά, παρά μόνο ως υπερασπιστής του «νόμου και της τάξεως», όταν διασαλεύονται. Κι αυτό γίνεται όλο και συχνότερα.
Την εποχή, που αρχίζει να θεσπίζεται η εργατική νομοθεσία από τις πρώτες κυβερνήσεις Βενιζέλου, τα σωματεία περνούν από τη φάση της απαγόρευσης σε εκείνη της ανοχής κι αργότερα της αναγνώρισης.
 
Απόπειρα
 
Το 1911 καταγράφεται η πρώτη απόπειρα νομοθετικής ρύθμισης συλλογικών διαφορών. Σε νεοσύστατη υπηρεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (αργότερα θα μετεξελιχθεί σε υπουργείο Εργασίας) υπάγεται η «μελέτη προληπτικών μέτρων και η επέμβασις προς λύσιν διαφορών μεταξύ εργατών και εργοδοτών». Σ' αυτό, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας δύο χρόνια αργότερα θα κατατεθεί σχέδιο «περί συμβάσεως εργασίας».
Η αντίδραση των εργοδοτών απέτρεψε τη θέσπιση συλλογικών συμβάσεων. Τομή σε θεσμικό επίπεδο και αφετηρία της συνδικαλιστικής νομοθεσίας αποτελεί ο περίφημος νόμος 281 του 1914 «Περί σωματείων». Μια από τις καινοτομίες του ήταν η δυνατότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων: «Τα επαγγελματικά σωματεία δύνανται να συνάπτουν ομαδικάς συμβάσεις εργασίας μετά προσώπων φυσικών ή νομικών ή μετά αντιπροσώπων ομάδων, καθοριζούσας τους όρους της εργασίας του ετέρου των μελών, ήτοι προσλήψεως και αποστολής ή μεταχειρίσεως εργατών, πληρωμής και αντιμισθίας αυτών, όρων εργασίας κ.λπ».
Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα. Θα χρειαστούν όμως μεγάλοι εργατικοί αγώνες ως το επόμενο.
 
Η νομοθεσία της κυβέρνησης Ξεν. Ζολώτα
 
Πριν από τις αλλαγές των εργασιακών στις συνθήκες της κρίσης (ν. 3899/2011) το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων στηριζόταν στη νομοθεσία της «Οικουμενικής Κυβέρνησης» Ζολώτα (ν. 1876/ 1990 για τις «Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και άλλες διατάξεις»). Τότε είχε ψηφιστεί με ομοφωνία κομμάτων, βουλευτών και συνδικαλιστικών φορέων.
Ήταν μια κατάκτηση, αλλά κι ένα από τα θετικά μέτρα της κυβέρνησης. Με μια από τις τελευταίες νομοθετικές πράξεις της (Μάρτιος), αφού ένα μήνα αργότερα τη διαδέχτηκε κυβέρνηση της ΝΔ υπό τον Κ. Μητσοτάκη. Μ΄ αυτή επικυρωνόταν μια σειρά διεθνείς συμβάσεις εργασίας για το δικαίωμα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων σ΄ εθνικό και κλαδικό επίπεδο.
Αντικατέστησε τη σχετική νομοθεσία επί κυβέρνησης Παπάγου (ν. 3239/1955) «Περί τρόπου ρυθμίσεως των συλλογικών διαφορών εργασίας, συστάσεως Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής και τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων ενίων εργατικών νόμων»). Η τελευταία κωδικοποιούσε το σύνολο της εργατικής νομοθεσίας, που διαπνέονταν από την αρχή μιας «εξουσιαστικής κυβερνητικής ρύθμισης».
Οι διαπραγματεύσεις ήταν ελεύθερες κατά τη βούληση του κράτους. Για να μην ξεχνάμε καθόλα αυταρχικού... Ο νόμος εκείνος στην ουσία ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα ενός φιλεργοδοτικού κράτους, με βραχίονα ένα αντιδημοκρατικό νομοθετικό πλαίσιο και τον ελεγχόμενο κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Οι αλλαγές του 35 χρόνια μετά, έδιναν τη δυνατότητα για διευρυμένες εκδηλώσεις της συλλογικής διαπραγμάτευσης. Έτσι, εκτός από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση (εργαζόμενοι όλης της χώρας), θέσπισε τις κλαδικές συμβάσεις (εργαζόμενοι ομοειδών επιχειρήσεων), τις επιχειρησιακές (εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση), τις εθνικές και τις τοπικές ομοιοεπαγγελματικές κ.ά.
Κατά την εικοσαετία που μεσολάβησε (1990-2010) έγιναν αρκετές απόπειρες να «ψαλιδιστεί» ο προχωρημένος νόμος 1876. Κυρίως με στόχο τις κλαδικές συμβάσεις. Ο,τι δεν επιτεύχθηκε τότε, έγινε κατορθωτό με την κρίση.
 
Η υπογραφή της πρώτης εθνικής γενικής σύμβασης
 
Από τη δυνατότητα θέσπισης των συλλογικών συμβάσεων (1914), ως την υπογραφή της πρώτης εθνικής γενικής σύμβασης, θα περάσουν δύο δεκαετίες. Έχουν στο μεταξύ μεσολαβήσει «κοσμογονικές» αλλαγές στο εργατικό μέτωπο. Τα δύο βασικά αντιμαχόμενα μέρη (εργαζόμενοι και εργοδότες) έχουν συμπτύξει τις ενώσεις τους (ΓΣΕΕ και ΣΕΒ) και η σύναψη συμβάσεων βρίσκεται στο επίκεντρο των ταξικών συγκρούσεων.
Οι απόπειρες να διευθετηθούν νομοθετικά τα σχετικά ζητήματα και ειδικά η διαιτησία ναυαγούν. Η πιο σοβαρή απ΄ αυτές θα γίνει το 1927- 28, όταν θα επιχειρηθεί να συγχρονιστεί η εργατική νομοθεσία, με τις αποφάσεις του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας. Τότε θα πάρει και τη μορφή νομοσχέδιου, θα γίνει συζήτηση στη Βουλή, αλλά θα απορριφθεί. Η εργοδοσία αρνείται να συναινέσει με τα πιο απίθανα επιχειρήματα.
Μέχρι το 1934 θα έχουν συναφθεί μόνο μερικές κλαδικές συμβάσεις (ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, εργάτες θάλασσας κ.ά.)
Τελικά, ο θεσμός καθιερώνεται το 1935 επί κυβέρνησης Τσαλδάρη, με αναγκαστικό νόμο. Στο πλαίσιό του θα υπογραφούν μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΒ οι πρώτες εθνικές συμβάσεις τον Ιούλιο. Ένα μήνα πριν από την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά θα καρατομηθούν και τα πιο στοιχειώδη συνδικαλιστικά δικαιώματα. Μετά την απελευθέρωση θ΄ ανοίξει ένας άλλος νέος κύκλος συγκρούσεων για τις συμβάσεις, που θα κλείσει με τη συνταγματική κατοχύρωση των συλλογικών συμβάσεων ένα χρόνο μετά τη μεταπολίτευση του 1974.