Προϋπολογισμός 2011 και μισθωτή εργασία

του Γιάννη Δούκα

Αθήνα 17/10/2010

                Το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2011 που κατατέθηκε πρόσφατα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επικυρώνει τις αντεργατικές πολιτικές επιλογές που έχουν καταγραφεί στο αρχικό μνημόνιο και να προδιαγράφει τις πολιτικές που θα ασκηθούν το 2011 και περιγράφονται στο επικαιροποιημένο που κατατέθηκε τον περασμένο Αύγουστο. Ταυτόχρονα με κυνικό τρόπο περιγράφονται και καταγράφονται οι αρνητικές επιπτώσεις της πολιτικής αυτής στις εργασιακές σχέσεις στην ανεργία, στους μισθούς και στις συντάξεις.

                Λίγο πριν τις εκλογές είχαμε το λεφτά υπάρχουνε και το πρώτα ο πολίτης. Μετά τις εκλογές περάσαμε στο δεν υπάρχει σάλιο και λίγο μετά δεχθήκαμε τη μεγαλύτερη επίθεση που δέχθηκε ποτέ η μισθωτή εργασία και όχι μόνο.

Και με την επίθεση αυτή έχουμε από τη μια μεριά το ΠΑΣΟΚ να μας λέει ότι οι ευθύνες ανήκουν στους προηγούμενους και τα μέτρα που παίρνει είναι στάση ευθύνης απέναντι στη χώρα για να γλυτώσουμε τη χρεοκοπία τη δε Ν.Δ. να διαφωνεί φραστικά, να καταψηφίζει τη συμφωνία με την τρόικα και την ίδια ώρα να δηλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι θα τη σεβαστεί και θα τη στηρίξει.

Μέσα δηλαδή από την κρίση στην οποία μας οδήγησαν τα δύο μεγάλα κόμματα επιχειρούν να αναβιώσουν το ίδιο δικομματικό σύστημα που μας έφερε εδώ που μας έφερε. Με πιο απλά λόγια αυτά που δεν μπόρεσε ο καπιταλισμός και το δικομματικό σύστημα να μας πάρει όταν ήταν στην ακμή του επιχειρεί να μας τα πάρει τώρα που βρίσκεται σε κρίση προσπαθώντας ταυτόχρονα να αναθερμανθεί και να αναβιώσει από τις στάχτες του.

                Τους τελευταίους μήνες δεχθήκαμε τη μεγαλύτερη επίθεση όλων των εποχών στα εργασιακά δικαιώματα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

• Μειώθηκαν οι μισθοί στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα
• Καταργήθηκαν τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων όπως και το επίδομα κανονικής άδειας στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους και αντικαταστάθηκαν από μικρά επιδόματα και σε ότι αφορά τους συνταξιούχους όχι για όλους
• Μπήκαν οι βάσεις για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
• Καταργήθηκε ο κατώτατος μισθός
• Ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) μπήκε στο γύψο και απαγορεύεται να αποφασίζει αυξήσεις πάνω από το 0% που υπέγραψε η ΓΣΕΕ για φέτος
• Αυξήθηκε το όριο των ομαδικών απολύσεων και μειώθηκε η αποζημίωση λόγω απόλυσης
• Κατεδαφίστηκε το ισχύον ασφαλιστικό σύστημα, το κράτος αποσύρεται σταδιακά από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης το οποίο μεταλλάσσεται από δημόσιο και καθολικό σε ατομικό – ιδιωτικό, μειώνονται οι συντάξεις και αυξάνονται τα χρόνια υπηρεσίας και τα όρια ηλικίας
• Αυξήθηκαν οι άμεσοι φόροι με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και είχαμε απανωτές αυξήσεις στους φόρους στα καύσιμα, στα ποτά, στα τσιγάρα και στο ΦΠΑ.

Τα παραπάνω μέτρα έχουν παίξει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το ρόλο τους και έχουν σπρώξει μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού στη φτώχεια και στο κοινωνικό περιθώριο. Ταυτόχρονα οδηγούν την οικονομία σε βαθειά ύφεση και την ανεργία στα ύψη. Τέλος από τα γραφόμενα στο επικαιροποιημένο μνημόνιο και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού φαίνεται ότι η επίθεση θα συνεχιστεί.

Εργασιακές σχέσεις ανεργία

                Η συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής έχει να κάνει με την επίθεση που εξαπέλυσε στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ο βασικός στόχος είναι η πλήρης κατάργησή τους και η θεοποίηση των ατομικών συμβάσεων.

• Ο κατώτατος μισθός έχει καταργηθεί για νέους κάτω των 25 ετών οι οποίοι θα αμείβονται με το 84% του μισθού και για νέους κάτω των 18 ετών για τους οποίους θα ισχύουν συμβάσεις μαθητείας και μισθοί ύψους 70% του κατώτερου.
• Προωθείται ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν, των κλαδικών οι οποίες με τη σειρά τους θα υπερισχύουν των ομοιοεπαγγελματικών.
• Προωθείται ρύθμιση σύμφωνα με την οποία θα καταργηθεί η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων σε όσους δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις.
• Προωθείται η κατάργηση του σημερινού ΟΜΕΔ και του μοναδικού νομοθετήματος που έτυχε της απόλυτης στήριξης τόσο των κομμάτων όσο και των κοινωνικών συνομιλητών. Στη θέση του έρχεται ένα προεδρικό διάταγμα στο οποίο οι δικλείδες που υπάρχουν οδηγούν στην κατάργηση της διαιτησίας και σε συνδυασμό με τις άλλες ρυθμίσεις για τις συμβάσεις οδηγεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο απόσπασμα. Στο νέο οργανισμό οι διαιτητές – μεσολαβητές θα πρέπει να τύχουν της ομόφωνης έγκρισης των προέδρων του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΕ καθώς και των εκπροσώπων εργοδοτών και εργαζομένων στο Δ.Σ. Αν δηλαδή διαφωνεί έστω και ένας από την εργοδοτική πλευρά ο διαιτητής – μεσολαβητής θα απορρίπτεται. Το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής δεν το έχει πλέον μόνο η εργατική πλευρά αλλά το αποκτά και η εργοδοσία. Τέλος αν από τη διαδικασία αυτή προκύψει κάτι θετικό για τους εργαζόμενους ο εργοδότης διατηρεί το δικαίωμα να προσβάλει τη διαιτητική απόφαση στο πρωτοδικείο και αν δεν του αρέσει η πρωτόδικη απόφαση έχει και δικαίωμα έφεσης.
• Σε ότι αφορά τις επιχειρησιακές συμβάσεις θα πρέπει να πούμε ότι στις συνδικαλιστικές οργανώσεις που αντιστέκονται στις εργοδοτικές πιέσεις θα μπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το δίλημμα της μείωσης των κερδών, των προβλημάτων του ανταγωνισμού, των μικρότερων αποδοχών του προσωπικού μιας όμορης επιχείρησης και της απειλής του λουκέτου και των απολύσεων με στόχο την αποδοχή της μείωσης των αποδοχών.

Όλα τα παραπάνω έχουν στόχο την κατάργηση στην πράξη όλων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την απογείωση των ατομικών συμβάσεων και το εργατικό κόστος να μπαίνει στο φαύλο κύκλο του ανταγωνισμού.

Την ίδια ώρα με κυνικότητα γίνεται η παραδοχή ότι αυξάνεται η ανεργία. Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού αναφέρεται συγκεκριμένα ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2010 οι άνεργοι ήταν 594.000 ποσοστο 11,8% του εργατικού δυναμικού, ότι η συνολική απασχόληση μειώθηκε κατά 2,3% σε σχέση με πέρυσι, ότι η ανεργία των νέων κάτω των 29 ετών ξεπερνά το 22%, ότι οι μακροχρόνια άνεργοι αποτελούν το 45% των ανέργων, ότι το συνολικό ποσοστό ανεργίας για όλο το έτος εκτιμάται γύρω στο 11,6% από 9,5 το 2009 και ότι η μείωση της απασχόλησης προβλέπεται στο 2,6%. Οι προβλέψεις του προϋπολογισμού για τα επόμενα χρόνια λένε ότι για το 2011 η ανεργία θα φτάσει το 14,6%, το 2012 το 15% και το 2013 το 14,6%. Τι άλλο χρειάζεται άραγε αφού τα στοιχεία που οι ίδιοι παρουσιάζουν αποδεικνύουν ότι η ανεργία τραβάει την ανηφόρα;

Σε όλα αυτά απαντάνε με τη στερεότυπη φράση «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας αναμένεται να ενισχύσουν την απασχόληση και την ανταγωνιστική λειτουργία των επιχειρήσεων» αποκρύπτοντας ότι και όλα τα προηγούμενα χρόνια γινόταν κάτι ανάλογο και η ανεργία δεν αντιμετωπίστηκε.

Σημαντικό ρόλο στη μείωση των θέσεων εργασίας παίζει και η απόφαση για αντικατάσταση 1 για κάθε 5 συνταξιοδοτήσεις από το δημόσιο.

                Σε ότι αφορά τον ΟΑΕΔ θα πρέπει να πούμε ότι και εκεί θα προστεθούν μια σειρά από προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα. Τα τελευταία χρόνια το ΙΚΑ δεν αποδίδει στον ΟΑΕΔ τις εισφορές που εισπράττει στο όνομά του με αποτέλεσμα σήμερα να του οφείλει μερικά δισ. € και να μην του τα αποδίδει. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους δύο άλλους οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής τον ΟΕΚ και τον ΟΕΕ όπου και εκεί πλέον παρουσιάζονται προβλήματα με τον ΟΕΚ να περικόπτει τα προγράμματά του μέχρι το τέλος του χρόνου και τον ΟΕΕ επίσης να προβαίνει και αυτός σε παρόμοιου τύπου περικοπές. Με το νόμο που ψηφίστηκε για το ασφαλιστικό έγιναν δύο παρεμβάσεις. Η μία που αναφέρει ότι ο ΟΑΕΔ θα αναλάβει να καλύπτει τη διαφορά των νέων που θα πληρώνονται με το 84% του κατώτατου μισθού και η άλλη που λέει ότι το 10% το 2011, το 20% το 2012 και το 30% το 2013 και μετά των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών θα πηγαίνει στο ΙΚΑ. Με λίγα λόγια αφ’ ενός του αυξάνει τις υποχρεώσεις και αφ’ ετέρου του μειώνει τα έσοδα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα έσοδα του ΟΕΚ και του ΟΕΕ αντίστοιχα ποσοστά των οποίων θα πηγαίνουν στο ΙΚΑ. Πέραν αυτών έρχεται σήμερα να ενισχύσει τα προγράμματα επιδότησης της εργοδοσίας επιδοτώντας τους εργοδότες με πάνω από 1 δις € μέσα από τα προγράμματα ΙΚΑ – ΟΑΕΔ για κάλυψη των εργοδοτικών εισφορών και «ανάσχεσης» των απολύσεων. Ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι όλα τα προγράμματα αυτά τα οποία εφαρμόζονται όλα τα προηγούμενα χρόνια το μόνο που κατάφεραν ήταν η ανακύκλωση των ανέργων. Τέλος το επικαιροποιημένο μνημόνιο μεταξύ άλλων αναφέρει ότι μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011 θα μειωθούν τα επιδόματα ανεργίας με κριτήριο τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίωσης. Σαν βασικός στόχος αναφέρεται η εξοικονόμηση 500 εκατ. €. Έτσι συνάγεται το συμπέρασμα ότι τις πολιτικές της ενίσχυσης της εργοδοσίας και της αφαίμαξης των εισφορών θα τις πληρώσουν οι επιδοτούμενοι άνεργοι με τη μείωση του επιδόματος ανεργίας.

Εισόδημα

                Η μείωση του εισοδήματος των μισθωτών και των συνταξιούχων αυτή τη φορά δεν ήταν μόνο σε σταθερές τιμές. Ήταν και σε τρέχουσες τιμές. Ήδη έχουμε αναφέρει για τις αρνητικές επιπτώσεις που είχε η κυβερνητική πολιτική στον ιδιωτικό τομέα και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η κυβερνητική επίθεση μεταξύ των άλλων έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μείωση της διαπραγματευτικής δύναμης των συνδικάτων, ενδυνάμωσε την εργοδοσία η οποία αποθρασύνθηκε εντελώς και έτσι ελάχιστες ήταν οι συλλογικές συμβάσεις που υπεγράφησαν φέτος και έλυσαν το οποιοδήποτε πρόβλημα. Παράλληλα είχαμε δυστυχώς και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ η οποία έκανε το μνημόνιο συλλογική σύμβαση και υπέγραψε μηδενικές αυξήσεις για φέτος και ελάχιστες για τα επόμενα δύο χρόνια. Πέραν αυτών είχαμε τη μεγάλη επίθεση στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα η οποία συμπαρασύρει σε ακόμη χειρότερες συνθήκες τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

• Η αρχή έγινε το Μάρτιο με το νόμο 3833/2010 που είχε τον ψευδεπίγραφο τίτλο «προστασίας της ελληνικής οικονομίας». Με το νόμο αυτό μειώθηκαν κατά 12% τα πάσης φύσεως επιδόματα, αποζημιώσεις και αμοιβές γενικά καθώς και τα με οποιαδήποτε άλλη ονομασία οριζόμενα (η φράση είναι όπως ακριβώς αναφέρεται στο νόμο) των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ.
• Με τον ίδιο νόμο τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και κανονικής άδειας μειώθηκαν κατά 30%.
• Για τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ο ίδιος νόμος επέβαλλε οριζόντια μείωση των αποδοχών κατά 7% και μείωσε τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και κανονικής άδειας κατά 30%.
• Με το νόμο αυτό μπήκε φραγή στην οποιαδήποτε αύξηση στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα για το 2010.
• Τέλος με το νόμο αυτό έγινε η πρώτη μεγάλη φορολογική αφαίμαξη με  την αύξηση του ενδιάμεσου φορολογικού συντελεστή του ΦΠΑ από 19% σε 21%, με την αύξηση του χαμηλού συντελεστή από 9% σε 10% και με την αύξηση της φορολογίας σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα.
• Ο νόμος 3845/2010 με τον οποίο κυρώθηκε η συμφωνία κυβέρνησης – τρόικας επέβαλλε νέα μείωση στα επιδόματα των υπαλλήλων του δημοσίου και των ΟΤΑ ύψους 8%.
• Για τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα επέβαλλε περαιτέρω οριζόντια μείωση των αποδοχών κατά 3%.
• Για τους εργαζόμενους στο δημόσιο, στα ΝΠΔΔ, στους ΟΤΑ και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατήργησε τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα κανονικής άδειας και στη θέση τους έβαλε ένα επίδομα ύψους 500 € για τα Χριστούγεννα και 250 € για το Πάσχα και την άδεια.
• Κατήργησε τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα κανονικής άδειας για τους συνταξιούχους και στη θέση τους και για όσους είναι άνω των 60 ετών τα αντικατέστησε με ένα επίδομα ύψους 400 € για τα Χριστούγεννα και 200 € για το Πάσχα και την άδεια.
• Τέλος με το νόμο αυτό έγινε η δεύτερη για φέτος φορολογική αφαίμαξη με την αύξηση του ενδιάμεσου φορολογικού συντελεστή από 21% σε 23% και με την εκ νέου αύξηση σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα.
• Σε ότι αφορά τα φορομπηχτικά μέτρα είχαμε και τη μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 6.000 € και την υποχρεωτική υποβολή αποδείξεων προκειμένου να ισχύσει το παλαιό αφορολόγητο.

Το 2011 όπως προδιαγράφεται μέσα από το επικαιροποιημένο μνημόνιο αλλά και το προσχέδιο του προϋπολογισμού θα είναι ακόμη χειρότερο.

Η παρέμβαση που συνεχίζεται στο πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων θα έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στο εισόδημα των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα αλλά θα παίξει καθοριστικό ρόλο ακόμη και στην ύπαρξη των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η κατάργηση του κατώτατου μισθού που υπογράφει η ΓΣΕΕ θα σημάνει την αρχή του τέλους της συνομοσπονδίας.  Αυτό σε συνδυασμό με το χτύπημα που δέχονται οι κλαδικές, οι ομοιοεπαγγελματικές και οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα έχει αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο των ομοσπονδιών και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων θα θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την ύπαρξη των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

                Σε ότι αφορά το δημόσιο τομέα ξεκίνησε η νέα επίθεση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων μέσω του νέου ενιαίου μισθολογίου. Η κυβέρνηση με το νέο μισθολόγιο που προωθεί επιχειρεί την ακόμη μεγαλύτερη συμπίεση των μισθών στο δημόσιο τομέα.

Ο πίνακας που ακολουθεί περιέχει ορισμένα στοιχεία από τον πίνακα 4.4 του προσχεδίου του προϋπολογισμού. Στον πίνακα αυτό φαίνεται η συνολική μείωση που υφίστανται οι μισθωτοί του δημόσιου τομέα καθώς και οι συνταξιούχοι τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα λόγω των περικοπών στους μισθούς, στο 13^ο και 14^ο μισθό καθώς και στη 13^η και 14^η σύνταξη. Συνολικά λοιπόν η επιχορήγηση για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου μειώθηκε το 2010 σε σχέση με το 2009 κατά 2.456 εκατομμύρια € ή ποσοστό 10% και για το 2011 σε σχέση με το 2010 προβλέπεται περαιτέρω μείωση 301 εκατ. € ή ποσοστό 1,4%. Η επιχορήγηση για ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία του 2010 σε σχέση με το 2009 μειώθηκε κατά 1.940 εκατ. € ή ποσοστό 11% και για το 11 σε σχέση με το 10 προβλέπεται περαιτέρω μείωση 259 εκατ. € ή ποσοστό 1,7%.

	Έτος	Έτος	Έτος	Διαφορά εκ. €		Διαφορά %
	2009	2010	2011	09/10	10/11	09/10	10/11
Α. ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ	24476	22020	21719	-2456	-301	-10,0	-1,4
Β. ΑΣΦΑΛ. ΠΕΡΙΘ. ΚΟΙΝ. ΠΡΟΣΤ.	16875	15089	14834	-1786	-255	-10,6	-1,7
Ε. ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ Τ.Α.Π. ΔΕΗ	758	604	600	-154	-4	-20,3	-0,7
ΜΕΡΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ Β+Ε	17633	15693	15434	-1940	-259	-11,0	-1,7
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ Α+Β+Ε	42109	37713	37153	-4396	-560	-10,4	-1,5

Πηγή: Πίνακας 4.4 του προσχεδίου του προϋπολογισμού 2011

Σημ. για το 2009 πραγματοποιήσεις, για το 2010 εκτιμήσεις και για το 2011 προβλέψεις

Κοινωνική Ασφάλιση

                Το καλοκαίρι που μας πέρασε η κυβέρνηση, αντιμετωπίζοντας το ασφαλιστικό ως οικονομικό πρόβλημα και όχι ως κοινωνικό ζήτημα, ψήφισε το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο η υλοποίηση του οποίου θα σημάνει την κατεδάφιση των σημαντικότερων κατακτήσεων του προηγούμενου αιώνα. Το βασικό θέμα που ανοίγει με το νέο ασφαλιστικό είναι η μετάλλαξή του από δημόσιο και καθολικό σε ατομικό - ιδιωτικό, το πέρασμα στο σύστημα των τριών πυλώνων και η σταδιακή αποχώρηση του κράτους από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται όλα τα θέματα που σχετίζονται με όρια ηλικίας, χρόνια υπηρεσίας, ύψος της σύνταξης, κατώτερα όρια, αναπροσαρμογές συντάξεων, συσχέτιση ορίων ηλικίας με το προσδόκιμο ζωής, αναθεώρηση της λίστας των ΒΑΕ επικουρικές συντάξεις κ.α.

                Πρόσφατα είχαμε και την πρώτη προσπάθεια παρέμβασης στο μετοχικό ταμείο πολιτικών υπαλλήλων όπου επιχειρήθηκε η μείωση του μερίσματος και η κατάργηση του δώρου των Χριστουγέννων. Το θέμα προς το παρόν πάγωσε όμως κατά πάσα πιθανότητα θα επανέλθει.

                Ο πίνακας που ακολουθεί είναι μέρος του πίνακα 4.4 του προσχεδίου του προϋπολογισμού και αναφέρεται στα ασφαλιστικά ταμεία. Εδώ λοιπόν φαίνεται καθαρά η κατεύθυνση της σταδιακής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης προς το ασφαλιστικό σύστημα. Τα ποσά που μειώνεται η χρηματοδότηση για κάθε ταμείο φαίνονται στον πίνακα. Χωρίς να έχουμε αναλυτικά στοιχεία εκτιμάμε ότι η μείωση αυτή κατέστη δυνατή λόγω της περικοπής των δώρων και του επιδόματος άδειας. Συνολικά για τα ταμεία (χωρίς το ασφαλιστικό της ΔΕΗ το οποίο το κατατάσσουν σε άλλη κατηγορία «έναντι περιουσίας» και κατά συνέπεια πρέπει το ποσό που χρωστάει το κράτος στο ασφαλιστικό της ΔΕΗ να προστεθεί στο έλλειμμα) η χρηματοδότηση για το 2010 σε σχέση με το 2009 ήταν μειωμένη κατά 1.804 εκατ. € ή ποσοστό 14,7%. Αντίστοιχα η χρηματοδότηση του 2010 σε σχέση με το 2009 είναι μειωμένη κατά 441 εκατ. € ή ποσοστό 4,2%. Επειδή νωρίς είχε διαφανεί ότι δεν θα βγει ο προϋπολογισμός του 2010 προστέθηκε κάποια στιγμή ένα «μαξιλάρι» το οποίο ονομάστηκε λοιπές δαπάνες περίθαλψης ασφάλισης από το οποίο εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του 2010 θα αντληθεί το ποσό των 960 εκατομμυρίων €. Το μαξιλάρι αυτό υπάρχει και στον προϋπολογισμό του 2011 είναι όμως και αυτό μειωμένο κατά 305 εκατομμύρια €. Για τους τομείς ασφάλισης προσωπικού ΔΕΗ όπως είπαμε δεν αναφέρονται στην επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων αλλά στις παροχές έναντι περιουσίας. Αν συνυπολογιστεί το «μαξιλάρι» και το κόστος των ταμείων της ΔΕΗ η συνολική χρηματοδότηση για το 2010 ήταν μειωμένη σε σχέση με το 2009 κατά 998 εκατομμύρια ή 7,7% και το 2011 σε σχέση με το 2010 προβλέπεται μείωση750 εκατομμύρια ή 6,3%.

	Έτος	Έτος	Έτος	Διαφορά εκ. €		Διαφορά %
	2009	2010	2011	09/10	10/11	09/10	10/11
ΟΓΑ	4563	4950	4600	387	-350	8,5	-7,1
ΙΚΑ	4000	2310	2310	-1690	0	-42,3	0,0
ΝΑΤ	1318	1210	1200	-108	-10	-8,2	-0,8
ΟΑΕΕ	1145	850	800	-295	-50	-25,8	-5,9
ΤΑΠ - ΟΤΕ	800	678	650	-122	-28	-15,3	-4,1
Κοινωνική χρηματοδότηση	389	400	400	11	0	2,8	0,0
Λοιπά ασφαλιστικά ταμεία	19	32	29	13	-3	68,4	-9,4
Μερικό σύνολο	12234	10430	9989	-1804	-441	-14,7	-4,2
Λοιπές δαπάνες ασφάλισης, περίθαλψης		960	655	960	-305		-31,8
Τομείς ασφάλισης προσ. ΔΕΗ	758	604	600	-154	-4	-20,3	-0,7
Γενικό σύνολο	12992	11994	11244	-998	-750	-7,7	-6,3

Πηγή: Πίνακας 4.4 του προσχεδίου του προϋπολογισμού 2011

Σημ. για το 2009 πραγματοποιήσεις, για το 2010 εκτιμήσεις και για το 2011 προβλέψεις

                Με βάση τον 3863/2010 και σε ότι αφορά το χρόνο από σήμερα μέχρι και το τέλος του 2014 συνεχίζεται η χρηματοδότηση του συστήματος με τα μέχρι σήμερα ισχύοντα. Σ’ αυτά όμως υπάρχουν τρεις αιρέσεις. Η πρώτη έρχεται από το μνημόνιο το οποίο αναφέρει ότι αν κάποια στιγμή κριθεί απαραίτητο να παρθούν και άλλα μέτρα θα παρθούν, η δεύτερη από τη ρήτρα που υπάρχει στο άρθρο για τη χρηματοδότηση που λέει ότι σε κάθε περίπτωση θα τηρείται το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης και του μηχανισμού στήριξης και η τρίτη από τη ρήτρα που υπάρχει στο άρθρο 11 στο οποίο προβλέπεται ότι από σήμερα και  μέχρι το 2060 δεν επιτρέπεται η αύξηση των δαπανών για συνταξιοδοτικές παροχές άνω  του 2,5% του ΑΕΠ με έτος αναφοράς το 2009. Σε ότι αφορά το διάστημα μετά την 1/1/2015 ο νόμος λέει ότι το κράτος αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση της βασικής σύνταξης. Η ερμηνεία που έχει δοθεί από το ΙΝ.Ε. ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ (ετήσια έκθεση για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση 2010) για τη ρύθμιση αυτή λέει ότι το κράτος την 1/1/2015 αποσύρεται ολοσχερώς από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού και καλύπτει μόνο τη βασική σύνταξη.

                Πέρα απ’ αυτά υπάρχουν και οι αναφορές του επικαιροποιημένου μνημονίου.

Μετά το ξεθεμελίωμα του ασφαλιστικού ήρθε και το επικαιροποιημένο μνημόνιο όπου αναφέρεται ότι η Εθνική Αναλογιστική Αρχή θα εκπονήσει αναλογιστικές μελέτες με ορίζοντα μέχρι και το 2060. Οι μελέτες αυτές θα ελεγχθούν και θα εγκριθούν από την τρόικα (όχι παίζουμε) και αν φαίνεται ότι οι συνταξιοδοτικές δαπάνες για την κύρια σύνταξη ξεφεύγουν από τις προβλέψεις τότε θα μπουν σε νέα βάση οι παράμετροι του ασφαλιστικού και θα έχουμε τροποποιήσεις προς το χειρότερο μέχρι και τα μέσα του 2011.

Σε ότι αφορά τις επικουρικές συντάξεις τόσο στο νόμο όσο και στο επικαιροποιημένο μνημόνιο αναφέρεται ότι θα συνταχθούν ανάλογες μελέτες και μετά την έγκρισή τους από την τρόικα θα ληφθούν μέτρα που θα έχουν σα στόχο τη σταθεροποίηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης και την ουδετεροποίηση (δηλαδή δεν θα υπάρχει χρηματοδότηση) του προϋπολογισμού ως προς τις δαπάνες για επικουρικές συντάξεις. Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι υπήρξε μια μερίδα Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που έβαλε θέμα εγγύησης του κράτους και για τις επικουρικές συντάξεις και η διάταξη που προέβλεπε ότι το κράτος δεν επιχορηγεί την επικουρική σύνταξη αποσύρθηκε. Τώρα το θέμα αυτό επανέρχεται και η φράση ουδετεροποίηση του προϋπολογισμού τους καλύπτει όλους.

Κλείνοντας επαναλαμβάνουμε ότι για να σταματήσει η οικονομική κατοχή και η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται η κινητοποίηση όλων, ανέργων, μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών και νεολαίας σε μια μεγάλη Παλλαϊκή κινητοποίηση με στόχο την απόκρουση των σχεδίων επιμήκυνσης της οικονομικής κατοχής, την έξοδο της χώρας από το μηχανισμό της τρόικας, την ακύρωση όλων των μέτρων που έχουν παρθεί μέχρι σήμερα, την επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους και την προβολή μιας εναλλακτικής πολιτικής διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι τις αγορές ή το πώς θα πάρουν οι τοκογλύφοι τα  λεφτά τους και τα κέρδη τους.