ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 72 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ
«ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ»

Μετά από μια μακρά περίοδο γενικευμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στοευρωπαϊκό πεδίο, η Ελλάδα είναι μια χώρα με ελλειμματικό κοινωνικόκράτος, με συστηματικές παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας ενώ μιασειρά αντεργατικών νόμων ή και νομοθετικών κενών αφήνει απροστάτευτητην εργασία.

Έτσι λοιπόν η επερχόμενη οικονομική κρίση όχι μόνοβρίσκει τους εργαζόμενους σε δύσκολη θέση αλλά αποτελεί και την αφορμήγια την επιδείνωσή της. Όλη την προηγούμενη περίοδο ενώ οιεπιχειρήσεις είδαν τα κέρδη τους να εκτινάσσονται, και παρά τιςεκάστοτε κυβερνητικές υποσχέσεις για γενική ευημερία, οι κοινωνικέςανισότητες διευρύνθηκαν επικίνδυνα.

Σαν αυτό να μην συνέβη, οικυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι καλούν τους εργαζόμενους να πληρώσουν τολογαριασμό της πολιτικής τους…Οι εργαζόμενοι όμως είναι οι μόνοι που δεν φταίνε.

Τα αποτελέσματα των πολιτικών των προηγούμενων χρόνων φαίνονται απότους αριθμούς με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.

• 360.000 άνεργοι για το 2008 οι περισσότεροι από αυτούς μακροχρόνιοι
• 350.000 προσωρινά απασχολούμενοι
• 270.000 εργαζόμενοι με μερική απασχόληση
• 30.000 εργαζόμενοι με καθεστώς δανεισμού
• 70000 εργαζόμενοι με καθεστώς εργολαβίας
• 30.000 εργαζόμενοι σε stage
• 270.000 μισθωτοί εργαζόμενοι με μπλοκάκι
• 600.000 ανασφάλιστοι εργαζόμενοι.

Την ίδια στιγμή:
• Οι πραγματικές αμοιβές βρίσκονται στα επίπεδα του 1984.• Το 25% των εργαζομένων λαμβάνει αμοιβές μέχρι 750 ευρώ.
• Το 14% των μισθωτών ανήκει στην κατηγορία των νεόπτωχων.
• Το 21% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας (πρώτη θέση στην ΕΕ15)
• 400.000 μισθωτοί καταφεύγουν σε δεύτερη εργασία ενώ η πλειοψηφία τους καλύπτει βασικές ανάγκες μέσω του δανεισμού με επαχθείς κατά κανόνα όρους.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι εργοδότες επιβάλλουν είτε την μετατροπήτης πλήρους απασχόλησης σε μειωμένο ωράριο είτε την εκ περιτροπήςτετραήμερη και τριήμερη εργασία αξιοποιώντας αντεργατικές ρυθμίσειςτου 1990 και του 1998.

Και όλα αυτά με την επίκληση «οικονομικούπεριορισμού της δραστηριότητας της επιχείρησης» στην οποία προσφεύγουνακόμη και αν πρόκειται για μικρή μείωση των κερδών τους μετά από μιαπερίοδο μεγάλης κερδοφορίας.

Επιβάλλεται λοιπόν η λήψη μέτρων που θα βάζουν φραγμούς στηγενικευμένη εργασιακή ανασφάλεια και φτώχεια:

• Αυστηρός έλεγχος των απολύσεων (αιτιολόγηση απολύσεων, επέκταση της προστασίας για τις ομαδικές απολύσεις για τις επιχειρήσεις κάτω των 20 εργαζόμενων).
• Καθιέρωση θεσμών εργατικού και κοινωνικού διαχειριστικού ελέγχου στις επιχειρήσεις που επικαλούνται οικονομικά προβλήματα για την επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων.
• Κατάργηση των ρυθμίσεων που επιβάλλουν βλαπτικούς όρους στους εργαζόμενους.
• Αναγνώριση και ενίσχυση των δικαιωμάτων των πιο ευάλωτων τμημάτων της μισθωτής εργασίας και ανεξάρτητα από εθνικότητα.
• Άμεση κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στο δημόσιο τομέα.

• Ενίσχυση των επιθεωρήσεων εργασίας με προσωπικό και αρμοδιότητες.
• Γενναία αύξηση του ύψους αλλά και επιμήκυνση καταβολής του επιδόματος ανεργίας.
• Επιβολή κοινωνικού φόρου στις επιχειρήσεις που προβαίνουν σε απολύσεις λόγω αναδιαρθρώσεων

Τη Διακήρυξη υπογράφουν 75 Πανεπιστημιακοί

Επισκεφτείτε: http://evelixia-stop.blogspot.com/